(LP) Αρχέτυπα (2023)
λίγα λόγια για τον δίσκο
Ο Sigmund Freud θεωρούσε ότι οι άνθρωποι γεννιόμαστε tabula rasa, δηλαδή κενός πίνακας, στον οποίο, από την στιγμή της σύλληψης μέχρι τη στιγμή του θανάτου, τα ερεθίσματα αποτελούν πινελιές που τον ζωγραφίζουν.
Ο Carl Jung διαφώνησε, θεωρώντας ότι όλοι οι άνθρωποι γεννιόμαστε με ένα συλλογικό ασυνείδητο, μια κοινή δηλαδή «αποθήκη» ασυνείδητου υλικού, η οποία περιέχει τις συνολικές εμπειρίες των προηγούμενων γενεών και καθορίζεται από την κοινή καταγωγή του ανθρώπινου είδους.
Το συλλογικό ασυνείδητο απαρτίζεται από κοινές παγκόσμιες εικόνες και σύμβολα, τα Αρχέτυπα, που προϋπάρχουν όλων, ανεξαρτήτως κοινωνικοπολιτισμικού υποβάθρου, και αποτελούν τα βασικά αυτά ανθρώπινα χαρακτηριστικά, πάνω στα οποία χτίζεται η κάθε μοναδική προσωπικότητα. (αρχέτυπο < ἀρχή + τύπος, είναι ο αρχικός τύπος, το υπόδειγμα, το πρότυπο).
Κομμάτια που αφορούν διαφορετικές ιστορίες, γράφτηκαν ανεξάρτητα το ένα από το άλλο και γεννήθηκαν μέσα σε πολύ διαφορετικές συνθήκες, πλαίσια και στιγμές της ζωής μου. Η επιλογή, ταξινόμηση και ανάλυσή τους για το album αυτό, πραγματοποιήθηκε εκ των υστέρων.
Η ποικιλία των ειδών μουσικής και η ενορχήστρωση, αποτελούν αναπαράσταση των δυναμικών του ψυχισμού.
Ο στίχος, αποτελεί μια συμβολική, αρχετυπική αναπαράσταση μιας ψυχοθεραπευτικής διαδικασίας.
Το κάθε κομμάτι συμβολίζει ένα στάδιο αυτής, ενώ η ταξινόμηση και η ροή συμβολίζουν την συνέχεια και την κυκλικότητα των σταδίων, πάντα μέσα από την προσωπική μου οπτική.
Το album, λοιπόν, αυτό είναι ένας συμβολισμός που βασίζεται σε θεμελιώδη στοιχεία της ψυχοδυναμικής θεωρίας. Ο ρόλος των κομματιών ως μέρη του album, όπως τα αρχέτυπα, δεν είναι οι ιστορίες τους καθαυτές, αλλά η συμβολοποίησή τους - η έκφραση της ύπαρξης μιας κοινής, παγκόσμιας εικόνας, πάνω στην οποία χτίζεται η προσωπικότητα του καλλιτέχνη.
Δεν αποτελεί οδηγό, δεν έχει εκπαιδευτικό χαρακτήρα. Σκοπός του είναι, μέσω της ακρόασής του, να ενεργοποιήσει συναισθήματα και να αποτελέσει τροφή για σκέψη και συζήτηση, στην πνευματική αναζήτηση του ακροατή.
Καλό ταξίδι,
Γιώργος Φανουράκης
Αφιερωμένο στην γιαγιά μου, Άννα.
